ग्यानी झेलसिंग राष्ट्रपती असतानाची गोष्ट. राष्ट्रपती पदासाठी इंदिरा गांधी यांनी त्यांचे नाव जाहीर केले. तेव्हा त्यांनी जाहीर प्रतिक्रिया दिली की, मला इंदिराजींनी झाडू मारायला सांगितले तरी मी मारीन. एवढा मी उपकृत झालेलो आहे. याच झेलसिंग यांच्या काळात इंदिराजींची हत्या झाली. राजीव गांधी पंतप्रधान झाले . आईच्या सांगण्यावरून झाडू मारायला तयार असलेल्या झेलसिंग यांचे मुलाशी म्हणजेच राजीव गांधीशी अजिबात पटले नाही. त्यांच्यातील मतभेद एवढे पराकोटीला गेेले की, राजीव सरकार झेलसिंग बरखास्त करतील अशी शक्यता निर्माण झाली होती. याच तणावात राष्ट्रपतिपदाची निवडणूक झाली. या निवडणुकीत काका धरतीपकड या नावाचा एक उमेदवार नेहमीप्रमाणे उभा होता. निवडणुकीचा एक नियम असा आहे की, प्रचारादरम्यान एखाद्या उमेदवाराचे कशामुळेही निधन झाले तर निवडणूक  रद्द होऊन निवडणुकीचा नव्याने कार्यक्रम घोषित करावा लागतो. धरतीपकड हा तसा अत्यंत सामान्य माणूस. हौस म्हणून सर्व निवडणुका लढवायचा, पण राजीव गांधींना भीती वाटली. या धरतीपकडचा मुद्दाम कोणी तरी खून करेल आणि निवडणूक लांबणीवर पडून पुन्हा झेलसिंग बोकांडी बसतील त्यामुळे या धरतीपकडला झेड प्लस अशी अत्युच्च सुरक्षा व्यवस्था देण्यात आली. धरतीपकडचा खून झाला नाही. निवडणूक झाली. नवे राष्ट्रपती येऊन झेलसिंग निवृत्त झाले. नव्या राष्ट्रपतीचा शपथविधी होईपर्यंत राजीव गांधी धास्तावलेेले होते. शपथविधी होताच राजीव गांधींनी सुटकेचा निश्‍वास टाकला असेल. तसाच सुटकेचा निश्‍वास तीन लेफ्टनंट जनरल, काही निवृत्त अधिकारी, राजकीय नेते  आणि शस्त्र  दलाल हे आता टाकत असतील. कारण या सर्वांच्या मार्गातील हिमालयाएवढा अडथळा म्हणजेच जनरल व्ही.के. सिंह हे आता निवृत्त झाले आहेत. ते निवृत्त झाले तरी गेल्या सहा महिन्यांत त्यांनी उपस्थित केलेेले आणि त्यामुळे उपस्थित झालेले काही प्रश्‍न अनुत्तरित राहतील असे दिसते. तसे होता कामा नये. हे प्रश्‍न व्यक्ती सापेक्ष नाही त्यामुळे जनरल बदलला म्हणून हे प्रश्‍न अडगळीत जाता कामा नये.